علامه حسن زاده آملی درباره حورالعین در کتاب هزار و یک نکته صفحه 533 نکته 712 نوشته اند:
کَذلِکَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِینٍ (دخان 54)
وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِینٍ (طور 20)
هر یک از کلمه حور و عین، صیغه جمع اند که هم جمع مفرد مذکرند و هم جمع مفرد مؤنث. ابن مالک در باب جمع تکسیر الفیه گوید:
فعل لنحو أحمر و حمراء / و فعلة جمعا بنقل یدرى
پس حور هم جمع احور است که نعت مذکر است یعنى مرد آهو چشم و میش چشم، و هم جمع حوراء که نعت مؤنث است یعنى زن آهو چشم و میش چشم. و همچنین عین هم جمع اعین است یعنى مرد فراخ چشم، و هم جمع عیناء یعنى زن فراخ چشم که ضم عین بمناسبت یاء تبدیل به کسره شده است و چشمى که هر دو صفت یاد شده در آن جمع شده است خیلى چشمگیر است.
توضیح:
عین جمع است. مفرد مذکر آن اعین، و مفرد مونث آن عیناء (معنی:
حور جمع است.
پس در بهشت هم زن حوراء عیناء وجود دارد و هم مرد احور اعین.