دو حدیث از فضیلت ماه شعبان

 امام على علیه  السلام:

صَومُ شَعبانَ یَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ

 روزه ماه شعبان، وسواس را از سینه، و پریشانى را از قلب مى‌برد.

 خصال، شیخ صدوق، ص۶۱۲

---

امام صادق علیه السلام:

در آسمان دریایی است که آن را دریای برکات گویند و بر لب آن دریا درختی است که آن را درخت تحیّات نامند. بر آن درخت آشیانه ی مرغی است به نام مرغ صلوات و وقتی مؤمنی در ماه شعبان برسیّد پیغمبران (ص) صلوات فرستد، خدا آن مرغ را امر نماید تا در آن دریا غوطه خورد و پرهای خود را بفشارد و هر قطره ای که از پرهای آن مرغ بریزد ملکی خلق نماید و جمیع آن فرشتگان به تقدیس و تحمید و مدح و ثنای پروردگار مشغول گردند و ثواب آنها در دیوان اعمال صلوات فرستنده ثبت گردد.

وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۴۹۲

کمال الانقطاع

در طلیعه ماه شعبان هستیم. افقی که برای ما ترسیم شده تا در انتهای این ماه به آن نائل شویم در مناجات شعبانیه است. و نقطه اوج انسان در قرب الی الله.

این نقطه اوج انسان در تقرب الی الله در فرازی از این مناجات آمده است که باید از صمیم قلب و با همه همت خود آن را طلب کنیم و البته اگر لازم شد هزینه‌اش را هم بپردازیم. هزینه آن دل کندن از همه تعلقات دنیاست و نتیجه آن رسیدن به مقامی مافوق تصور.

آن فراز این است:

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ

معبودا، مرا به کمالِ گسستن از همه چیز و پیوستن به خودت رسان و دیده‌ قلبمان را با فروغی که بدان تو را مشاهده کنند روشن فرما، تا دیده دل ما حجابهای نورانی را بر درَد و به کانِ عظمت و جلال رسد و جان های ما به مقام والای قدس تو بپیوندد.‌

اعمال مشترک ماه شعبان

دعایی برای گشوده شدن گره ها

دعایی که آیة الله خامنه‌ای در بیانات ۱۹بهمن اشاره کردند، سفارش آیة الله کشمیری هم هست که فرمودند: هر وقت به بن‌بست رسیدی این دعا را بخوان!

منبع دعا: قصص الانبیا، راوندی، ج۲، ص۲۹۳

و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک

باغ فردوس تو را نیست دلم تنگ، ولی

بی نگاه و نظر  پاک تو زیبا چه کنم؟

از کرامات مرحوم قاضی

تحریر رسالة الولایة، صفحه ۳۳۰

آیت الله جوادی آملی

خطبه ها و نامه های مشهور نهج البلاغه

خطبه 3 = معروف به خطبه شقشقیه

خطبه 83 = معروف به خطبه غرّاء

خطبه 91 = معروف به خطبه اشباح

خطبه 109 = معروف به خطبة الزهراء

خطبه های 165 - 176 - 185 - 186

خطبه 192 = معروف به خطبه قاصعه

خطبه 193 = معروف به خطبه همام

خطبه 222 = در تفسیر الهکم التکاثر

نامه 28 = در پاسخ به معاویه

نامه 31 = به امام حسن مجتبی علیه السلام

نامه 45 = به عثمان بن حنیف

نامه 53 = به مالک اشتر

اگر کسی بخواهد با نهج البلاغه انس داشته باشد و نمی داند از کجا شروع کند بهتر است ابتدا اینها را بخواند. 

قرآن در نهج البلاغه

حضرت امیر در نهج البلاغه درباره قرآن کریم توصیفات زیبایی دارد که در خطبه های ۱۸ و۱۷۶ و۱۸۳ و ۱۹۸ بیشتر دیده می شود. از همه این خطبه ها این جملات را برگزیدم:

 

لَا تُکْشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلَّا بِه‏

تاریکی ‏ها بدون قرآن بر طرف نخواهد شد.

 

لَا لِأَحَدٍ قَبْلَ الْقُرْآنِ مِنْ غِنًى‏

کسی بدون قرآن غنی و بى نیاز نشود.

 

دَوَاءً لَیْسَ بَعْدَهُ دَاءٌ

دارویى که از پس آن بیمارى نیست

 

نُوراً لَیْسَ مَعَهُ ظُلْمَة

نورى که با وجود آن تاریکی نیست‏

 

شِفَاءً لَا تُخْشَى أَسْقَامُه‏

شفایی که در آن بیم بیمارى نباشد

 

مَا لِلْقَلْبِ جِلَاءٌ غَیْرُه

برای قلب جلایی جز آن نیست

 

إِنَّ فِیهِ عِلْمَ مَا یَأْتِی وَ الْحَدِیثَ عَنِ الْمَاضِی وَ دَوَاءَ دَائِکُمْ

علم آینده و خبر گذشته و دوای دردتان در قرآن است

دستورالعمل مرحوم قاضی برای سه ماه رجب و شعبان و رمضان

این دستورالعمل را می توانید از اینجا دانلود کنید

دانلود دستورالعمل مرحوم قاضی برای سه ماه رجب و شعبان و رمضان

تضمین رزق و روزی

خدای متعال در قرآن کریم می فرماید: اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ یَقْدِرُ لَه‏ خداوند روزى را براى هر کس از بندگانش بخواهد گسترده مى‏کند، و براى هر کس بخواهد محدود مى‏سازد؛

دلیل تفاوت در رزق و روزی افراد هم این است که هر کسی به یک شکلی باید مورد امتحان و آزمایش قرار بگیرد تا ظرفیت ها و توانمندی های خودش را آشکار کند.

با آنکه در آیات بسیاری سخن از تفاوت رزق و روزی میان بندگان شده ولی با این همه رزق و روزی همه موجودات مقدر و معین شده است. خداوند در آیه 6 سوره هود رزق و روزی همه جنبندگان و هر موجودی که نیاز به غذا و خوراک دارد را تضمین کرده و آن را امری حتمی و قطعی بر می شمارد. وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها هیچ جنبنده‏اى در زمین نیست مگر اینکه روزى او بر خداست!

در آیه 60 عنکبوت با کنایه این مطلب را گوشزد می کند که انسان نباید این همه حرص رزق و روزی داشته باشد؛ زیرا چه بسا موجودی حتی قدرت حمل رزق خودش را هم ندارد اما خداوند او را هم روزی می دهد! بنابراین این اندازه حرص ورزیدن و دویدن برای روزی امری بیهوده است؛ زیرا خداوند خوراک همه بندگان و جنبندگان روزی زمین را تضمین کرده است.

در نهج البلاغه هست که شخصی از حضرت علی علیه السلام سوال کرد: مردى که در خانه‏ اش را به رویش بربندند و در آنجا رهایش کنند، روزیش از کجا مى‏ رسد فرمود: از آنجا که اجلش به سراغش مى ‏آید. (حکمت ۳۴۸ دکتر آیتی)

یک دعایی در صحیفه سادیه هست که حضرت امام سجاد علیه السلام در هنگام تنگی رزق این دعا را می خواندند. این دعای 29 صحیفه سادیه است که بسیار توصیه میشه مومنین بخوانند و در معنای اون تدبر کندد. در این دعا امام سجاد علیه اسلام به خدای متعال عرضه می دارد خدایا تو خودت در قرآنت وعده دادی که حتما رزق بندگانت رو خواهی داد. به ما آن اندازه ایمان و یقین عطا کن که این وعده تو رو باور کنیم و برای رزق و روزی حرص و جوش نزنیم.