عباس ذوالقدری

عباس ذوالقدری
سایت قبلی 2baleparvaz.ir
کانال تلگرامی قبلی menbardigital@

امام صادق علیه السلام فرمود: مَنْ تَعَلَّمَ الْعِلْمَ وَ عَمِلَ بِهِ وَ عَلَّمَ لِلَّهِ دُعِیَ فِی مَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ عَظِیماً فَقِیلَ تَعَلَّمَ لِلَّهِ وَ عَمِلَ لِلَّهِ وَ عَلَّمَ لِلَّهِ (الکافی، ج‏1، ص: 36) یعنی: هر که براى خدا علم را بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران بیاموزد در ملکوت آسمانها عظیمش خوانند و گویند: آموخت براى خدا، عمل کرد براى خدا، تعلیم داد براى خدا.

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ وَ لْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ (نهج البلاغه، حکمت 73)
یعنی: کسی که خود را رهبر و امام مردم قرار داد باید قبل از تعلیم دیگران به تعلیم خود پردازد و پیش از آنکه به زبان تربیت کند، به عمل تعلیم دهد. و آن که خود را تعلیم دهد و ادب کند، به تعلیم و تکریم سزاواراتر است از آن که دیگری را تعلیم دهد و ادب آموزد.

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «توبه» ثبت شده است

1- اگر مرتکب گناه شدید، بلافاصله با کار نیک آن را محو کنید. (سوره هود، آیه 114)

2- کارهای خیر و اعمال نیکی که برایتان پیش می آید را به تأخیر نیندازید. (کافی، ج2، ص142)

3- بیدار شوید و نماز شب بخوانید، در آن ساعاتی که دیگران خوابند. (المواعظ، ترجمه عطاردی، ص21)

4- در نمازهای واجب بعد از سوره حمد، سوره قدر را بخوانید. (فقط در یکی از رکعات) (ثواب الاعمال، ص124)

5- محبت اهل بیت را داشته باشید. (مشکاة الانوار، ص293)

6- توبه و استغفار کنید. حتی اگر کمتر از یک روز بعد از توبه هم بمیرید مورد بخشش قرار خواهید گرفت. (مشکاة الانوار، ص110)

7- اگر در خلوت وسایل گناه فراهم بود، از ترس خدا و فرشتگان محافظ، گناه نکنید. (من لا یحضره الفقیه، ج4، ص411)

8- به زیارت امام حسین علیه السلام بروید. و اگر امکانش نیست از راه دور به ایشان سلام بدهید. (کامل الزیارات، ص11)

9- قربانی بدهید که با ریختن که با اولین قطره آن، صاحب قربانی آمرزیده می شود. (من لا یحضره الفقیه، ج2، ص204)

10- به یکدیگر که می رسید سلام و مصافحه کنید. (کافی، ج2، ص181)


در دعای ۳۱ صحیفه سجادیه، امام سجاد علیه السلام عرضه می دارد:

اللَّهُمَّ أَیُّمَا عَبْدٍ تَابَ‏ إِلَیْکَ‏ وَ هُوَ فِی‏ عِلْمِ‏ الْغَیْبِ عِنْدَکَ فَاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ، وَ عَائِدٌ فِی ذَنْبِهِ وَ خَطِیئَتِهِ، فَإِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَکُونَ کَذَلِکَ، فَاجْعَلْ تَوْبَتِی هَذِهِ تَوْبَةً لَا أَحْتَاجُ بَعْدَهَا إِلَى تَوْبَةٍ، تَوْبَةً مُوجِبَةً لِمَحْوِ مَا سَلَفَ، وَ السَّلَامَةِ فِیمَا بَقِیَ.


خدایا، هر بنده‏ ای به درگاه تو توبه می کند و حال آنکه تو به علم خود می دانى که توبه خود را خواهد شکست و بار دیگر به گناه و خطاى خود باز خواهد گشت. خداوندا، به تو پناه می ‏آورم اگر در این زمره باشم. اى خداوند، این توبه من از آن گونه قرارده که بعد از آن نیازمند توبه نشوم. توبه ‏اى که موجب زدودن گناهان گذشته من باشد و سبب در امان ماندن در باقى عمر از گنهکاری.


توضیح: اگر کسی در این بیان امام سجاد علیه السلام اندکی اندیشه کند کمتر توبه اش را می شکند. انسان خوب فکر کند ببیند مثلا همین الان که دارد از گناهی توبه می کند و به درگاه خدا الحاح و التماس می نماید، در همین لحظه خدا می داند که او دوباره قرار است همین گناه را انجام دهد!

واویلا! خدا می داند و اصلا به روی این گناهکار نمی آورد و توبه اش را می پذیرد!