عباس ذوالقدری

خدای متعال در قرآن کریم می فرماید: اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ یَقْدِرُ لَه‏ خداوند روزى را براى هر کس از بندگانش بخواهد گسترده مى‏کند، و براى هر کس بخواهد محدود مى‏سازد؛

دلیل تفاوت در رزق و روزی افراد هم این است که هر کسی به یک شکلی باید مورد امتحان و آزمایش قرار بگیرد تا ظرفیت ها و توانمندی های خودش را آشکار کند.

با آنکه در آیات بسیاری سخن از تفاوت رزق و روزی میان بندگان شده ولی با این همه رزق و روزی همه موجودات مقدر و معین شده است. خداوند در آیه 6 سوره هود رزق و روزی همه جنبندگان و هر موجودی که نیاز به غذا و خوراک دارد را تضمین کرده و آن را امری حتمی و قطعی بر می شمارد. وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها هیچ جنبنده‏اى در زمین نیست مگر اینکه روزى او بر خداست!

در آیه 60 عنکبوت با کنایه این مطلب را گوشزد می کند که انسان نباید این همه حرص رزق و روزی داشته باشد؛ زیرا چه بسا موجودی حتی قدرت حمل رزق خودش را هم ندارد اما خداوند او را هم روزی می دهد! بنابراین این اندازه حرص ورزیدن و دویدن برای روزی امری بیهوده است؛ زیرا خداوند خوراک همه بندگان و جنبندگان روزی زمین را تضمین کرده است.

در نهج البلاغه هست که شخصی از حضرت علی علیه السلام سوال کرد: مردى که در خانه‏ اش را به رویش بربندند و در آنجا رهایش کنند، روزیش از کجا مى‏ رسد فرمود: از آنجا که اجلش به سراغش مى ‏آید. (حکمت ۳۴۸ دکتر آیتی)

یک دعایی در صحیفه سادیه هست که حضرت امام سجاد علیه السلام در هنگام تنگی رزق این دعا را می خواندند. این دعای 29 صحیفه سادیه است که بسیار توصیه میشه مومنین بخوانند و در معنای اون تدبر کندد. در این دعا امام سجاد علیه اسلام به خدای متعال عرضه می دارد خدایا تو خودت در قرآنت وعده دادی که حتما رزق بندگانت رو خواهی داد. به ما آن اندازه ایمان و یقین عطا کن که این وعده تو رو باور کنیم و برای رزق و روزی حرص و جوش نزنیم.