نکته ای از دعای حضرت زکریا
خدای متعال در آیه ۳۷ سوره آل عمران می فرماید هر وقت که جناب زکریا وارد مخل عبادت حضرت مریم می شد سفره ای پر رزق و روزی نزد او می یافت و وقتی سوال می کرد اینها از کجا آمده جواب می شنید از نزد خدایی که به هر کس بخواهد بی حساب روزی می دهد.
در آیه بعد می فرماید:
هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً ۖ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاء
اینجا بود که زکریا پروردگارش را خواند و طلب فرزند کرد.
چه شد که جناب زکریا تاثیر شدید قرار گرفت و دعایی از صمیم قلب برای طلب فرزند کرد؟
دو پاسخ به نظر می رسد؛ یکی اینکه زکریا تحت تاثیر معنویت حضرت مریم قرار گرفت و دید این دختر پاک چه مقامی دارد و در دلش حسرت داشتن چنین فرزند بلند مرتبه ای شعله کشید.
و یا اینکه حضرت زکریا دید خدای متعال چه لطف و احسانی دارد که از راهی غیر عادی به بنده اش رزق می رساند، بنابراین او هم به رحمت خداوند امیدوار شد که پس می شود من هم در سن پیری و نداشتن شرایط، فرزند دار شوم و خداوند بغیر حساب عطا می کند.
پس دعا کرد و خداوند از خزانه غیبش حضرت یحیی را به او عطا فرمود.