خدای متعال در آیه ۳۷ سوره آل عمران می فرماید هر وقت که جناب زکریا وارد مخل عبادت حضرت مریم می شد سفره ای پر رزق و روزی نزد او می یافت و وقتی سوال می کرد اینها از کجا آمده جواب می شنید از نزد خدایی که به هر کس بخواهد بی حساب روزی می دهد.
در آیه بعد می فرماید:
هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً ۖ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاء
اینجا بود که زکریا پروردگارش را خواند و طلب فرزند کرد.
چه شد که جناب زکریا تاثیر شدید قرار گرفت و دعایی از صمیم قلب برای طلب فرزند کرد؟
دو پاسخ به نظر می رسد؛ یکی اینکه زکریا تحت تاثیر معنویت حضرت مریم قرار گرفت و دید این دختر پاک چه مقامی دارد و در دلش حسرت داشتن چنین فرزند بلند مرتبه ای شعله کشید.
و یا اینکه حضرت زکریا دید خدای متعال چه لطف و احسانی دارد که از راهی غیر عادی به بنده اش رزق می رساند، بنابراین او هم به رحمت خداوند امیدوار شد که پس می شود من هم در سن پیری و نداشتن شرایط، فرزند دار شوم و خداوند بغیر حساب عطا می کند.
پس دعا کرد و خداوند از خزانه غیبش حضرت یحیی را به او عطا فرمود.