عباس ذوالقدری

عباس ذوالقدری
سایت قبلی 2baleparvaz.ir
کانال تلگرامی قبلی menbardigital@

امام صادق علیه السلام فرمود: مَنْ تَعَلَّمَ الْعِلْمَ وَ عَمِلَ بِهِ وَ عَلَّمَ لِلَّهِ دُعِیَ فِی مَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ عَظِیماً فَقِیلَ تَعَلَّمَ لِلَّهِ وَ عَمِلَ لِلَّهِ وَ عَلَّمَ لِلَّهِ (الکافی، ج‏1، ص: 36) یعنی: هر که براى خدا علم را بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران بیاموزد در ملکوت آسمانها عظیمش خوانند و گویند: آموخت براى خدا، عمل کرد براى خدا، تعلیم داد براى خدا.

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ وَ لْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ (نهج البلاغه، حکمت 73)
یعنی: کسی که خود را رهبر و امام مردم قرار داد باید قبل از تعلیم دیگران به تعلیم خود پردازد و پیش از آنکه به زبان تربیت کند، به عمل تعلیم دهد. و آن که خود را تعلیم دهد و ادب کند، به تعلیم و تکریم سزاواراتر است از آن که دیگری را تعلیم دهد و ادب آموزد.

۳ مطلب با موضوع «کتابشناسی» ثبت شده است

رساله اللدنیه

امام محمد غزالی رساله‌ای دارد به نام الرسالة اللدنیه در موضوع علم لدنی که دکتر زین الدین کیایی نژاد آن را به فارسی ترجمه کرده و در سال ۶۱ توسط موسسه مطبوعاتی عطایی چاپ شده است. این رساله را مترجمان دیگر هم ترجمه کردند اما ترجمه آقای کیایی نژاد از همه بهتر است.

سخن غزالی در این رساله این است که غیر از علوم اکتسابی که از درس و مدرسه و معلم و دفتر و کتاب به دست می‌آید، نوع دیگری از علم هست که از طریق الهام الهی به قلب انسان حاصل می‌شود، البته از طریق ریاضت و تصفیه باطن و دوری از شهوت و هوا و هوس...

در پایان این رساله ر طریق تحصیل علم لدنی می‌گوید سه راه وجود دارد؛

اول از طریق تحصیل علوم و حداکثر استفاده از آنها.

دوم از راه ریاضت و مراقبت صحیح و صادق. چنانکه پیامبر اکرم فرموده است: من عمل بما علم ورّثه اللّه علم ما لم یعلم. و نیز فرموده است: من اخلص لله اربعین صباحا ظهرت ینابیع الحکمه من قلبه علی لسانه

سوم به وسیله تفکر زیرا نفس آنگاه که ریاضت علم کشد و رنج تحصیل چشد و سپس در معلومات خود به تفکر و اندیشه با توجه به شرایط‌ آن بپردازد درهای غیب به رویش باز می‌شود. فرمودند تَفَکُّرُ ساعَةٍ خَیرٌ مِنْ عِبادَةِ سَبْعَیْنَ سَنَةً. اگر کسی واقعا به دنبال فهمیدن چیزی باشد و آن چیز هم صواب و در راستای رشد او باشد خلاف حکمت خداوند فیاض است که ان علم را به آن بنده نیاموزد.

 

تحقیق ما للهند

نام کتاب «تحقیق ما للهند» تالیف ابوریحان بیرونی از یک بیت شعر گرفته شده است:
تحقیق ما للهند من مقولة / مقبولة فی العقل او مرذولة

 

دانلود کتاب از این لینک

آیا کتاب الفضایل که حدیث مفاخره حضرت علی و حضرت فاطمه زهرا علیهما السلام در آن هست نوشته شاذان بن جبرئیل قمی است؟

مشهور این است که کتاب «الفضائل» نوشته شاذان بن جبرئیل قمى است؛ اما شیخ آقا بزرگ در الذریعة و سید محسن امین در أعیان الشیعة نظرى خلاف این عقیده را دارند زیرا:

آنچه مسلّم است شاذان بن جبرئیل از علمای قرن ششم هجرى است.

در اجازه‏ اى که به بعضى از شاگردان خود داده تاریخ 584 را ذکر کرده است.

همچنین در 548 هجرى، ابن زهره از او روایت نقل می کند. تاریخ کتابت کتاب «إزاحة العلة» نیز 558 هجرى می باشد. بنابراین سدید الدین شاذان بن جبرئیل قمى در حدود نیمه قرن ششم، از علما و نویسندگان بوده است.

از طرفى از قرائن پیداست که کتاب الفضائل در حدود نیمه قرن هفتم نوشته شده و نزدیک به یک قرن فاصله بین این دو تاریخ است.

در صفحه 92 از چاپ حاضر کتاب چنین آمده: «خبرٌ آخر، قال جامعُ هذا الکتاب: حَضَرتُ الجامعَ بواسطةِ یومِ الجمعةِ سابع عشرَ ذی القعدةِ سنة إحدى و خَمسِینَ و ستمائةٍ…»

یعنى: حدیثى دیگر؛ چنین گوید نویسنده این کتاب: من در روز جمعه، هفدهم ذو القعده سال 651 به مسجد جامع رفتم…

ضمنا تاریخ 652 هجرى نیز در سند بعضى روایات دیگر این کتاب آمده است.

با این توضیح مشخص می شود که کتاب الفضائل نمی ‏تواند تألیف شاذان بن جبرئیل باشد.

نظر شیخ آقا بزرگ هم این است که این کتاب باید جزء کتابهایى شمرده شود که نویسنده آنها مشخص نیست، کما اینکه بعضى از علماى تراجم نیز چنین عمل کرده ‏اند.