ترس از مرگ

 هر کس از مرگ مى ترسد در واقع از خودش مى ترسد.

         مرگ هر یک اى پسر همرنگ اوست‏

         آینه صافى یقین همرنگ روست‏

         اى که مى ترسى ز مرگ اندر فرار

         آن ز خود ترسانى اى جان هوش دار

         زشت روى تست نى رخسار مرگ‏

         جان تو همچون درخت و مرگ برگ‏

         از تو رسته است ار نکویست ار بدست‏

         ناخوش و خوش هم ضمیرت از خودست‏

         گر به خارى خسته اى خود کشته اى‏

         ور حریر و قز درى خود رشته اى‏

علامه حسن زاده آملی، انه الحق، ص120

شعر از مولوی، دفتر سوم مثنوی