چند گفتار کوتاه پیرامون حفظ قرآن
علامه طهرانی:
«ما شیعیان باید اعتراف کنیم که به قرآن وارد نیستیم، بچّه هاى ما قرآن نمى دانند، در حالى که بچه زود قرآن را حفظ میکند. پسرهاى پانزده ساله ما باید قرآن را حفظ باشند.
و در جاى دیگر- در بحث انتظارات از طلّاب- مى نویسند:
«... و جامع بین حکمت نظرى و عرفان عملى، و در فقه خبیر و بصیر، و به سیره رسول الله و منهاج پیشوایان دینى داراى اطّلاع تامّ، و به قرآن مجید کتاب الهى وارد، و از شأن نزول و تفسیر آیات کاملًا با خبر بوده، و خودشان نیز قرآن و یا بیشترِ از آن را حفظ داشته باشند.
و در جاى دیگر آورده اند:
«انسان نباید به یک سوره خاص مثل سوره توحید و یا قدر و یا نصر در تمام نمازهاى خود اکتفا کند، این موجب تضییع و مهجوریّت قرآن میشود.
مقدارى را که هر مسلمان از قرآن متحمّل است همان مقدارى است که از بَر دارد و می تواند از حفظ بخواند، نه آن که می تواند به مصحف مراجعه کند و از روى آن بخواند.
مسلمینى که فقط به سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ در نمازهاى خود اکتفا مى کنند، در صورتى که همان مقدار را حفظ داشته باشند نه بیشتر از آن را، فقط به مقدار همان سوره از قرآن را تحمّل کرده اند؛ و از ما بقى قرآن بهره ندارند.
آیت نور، ص533
وَ اذْکُرْنَ و یاد کنید اى زنان پیغمبر ما یُتْلى آنچه خوانده مى شود فِی بُیُوتِکُنَّ در خانه اى شما مِنْ آیاتِ اللَّهِ از آیات کلام اللّه وَ الْحِکْمَةِ و از سخن هاى پیغمبر ص که محض حکمت است و این آیت حث مى کند بر حفظ قرآن و حدیث
تفسیر مواهب علّیه
«إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ» (اى تذکرت لهم فى دلایل التّوحید و العدل و النبوّة و المعاد و القصص و التکالیف و العبادات)
ز بهر آنکه تا بالا روند افتادگان زین چه رسن آمد فرود و کرد ایزد نام فرقانش
چه سود از حفظ قرآن خواجه پرخشم و شهوت را که چرم خوک و سگ جلد است بر اوراق دیوانش
تفسیر حدائق الحقایق
علامه شعرانی:
حضرت می فرمود لیؤمّکم اقرؤکم یعنى هرکس که بیشتر قرآن محفوظ دارد امام شما باشد و بدین وسیله مردم در ضبط و حفظ قرآن مسابقت می کردند.
هزار و یک نکته علامه حسن زاده آملی، ج2، ص238
و همچنین بسیارى از اشعار دیگران را، و
به خصوص بسیارى از لئالى منتظمه، و غرر الفرائد متأله سبزوارى را در منطق و حکمت. و
حالا در حقیقت یوم الحسرت من قیام کرده است که اى کاش به جاى از بر کردن این همه اشعار،
قرآن کریم را حفظ مى کردم و اکنون حافظ قرآن بودم.
علامه حسن زاده آملی، هزار و یک کلمه جلد3 صفحه 298