ترجمه ناپذیری ادعیه
ترجمه برخی ادعیه مشکل و شاید ممتنع است. دعاهایی مثل جوشن جبیر و مجیر که اسامی خدای متعال در آن ذکر شده اند تقریبا محال است. بسیاری از فرازهای دعای کمیل و زیارت عاشورا چنین هستند. برخی فرازها مثل سلام ها و لعن ها هم نیازی به ترجمه ندارند و مشخص هستند.
شاید اگر کتب ادعیه را بدون ترجمه منتشر کنند و فقط قسمتهایی که مولف کتاب نوشته است مثل زمان و مکان دعا یا اینکهمثلا این ذکر چند بار گفته شود ترجمه شود و متن دعا بدون ترجمه آورده شود هم باعث کم حجم شدن کتاب و طبعا ارزان تر شدن آن و هم باعث تشویق خواننده دعا به مطالعه و تحقیق بیشتر برای فهم متون ادعیه بشود و اکتفا به عبارات ساده ای که در زیر عبارات عربی نوشته شده است و هیچ معنایی از عبارت به دست نمی دهد نکند.
شیخ عباس قمی کتاب «جمال الاسبوع» سید بن طاووس را به همین شیوه ترجمه کرده است. و خودشان هم مفاتیح الجنان را به زبان فارسی نوشته اند اما متن ادعیه را ترجمه نکرده اند. گویا ایشان هم به این مسئله واقف بوده اند که متن دعا بیشتر نیاز به شرح مفصل دارد نه ترجمه کلمات.